Mee met... kijken naar de koning
Geert van Dijk, directeur van de NVVK, gaat regelmatig mee met bijzondere mensen in de wereld van de schuldhulpverlening. Vandaag: kijken naar de koning. Brengt hij voor ons goed nieuws?
Koning Willem-Alexander zei het echt:
“In het regeerakkoord is afgesproken publieke voorzieningen sterker te maken. Dat is over de volle breedte werk in uitvoering. Zo krijgen de medewerkers in de verpleeghuizen meer tijd en ruimte om persoonlijke aandacht te geven aan bewoners. Onze militairen kunnen met nieuw materieel hun werk beter doen. Er komen meer politieagenten. We investeren in wegen en spoor. In heel Nederland komen regionale plannen tot uitvoering om de leefbaarheid van het platteland te verbeteren en economische kansen te benutten. Samen met gemeenten en maatschappelijke organisaties is een groot offensief gestart om problematische schulden in gezinnen te voorkomen of terug te dringen. Er worden maatregelen genomen om ervoor te zorgen dat mensen met een beperking makkelijker aan het werk kunnen komen.
Yes! We worden genoemd! Dat denk je dan eerst, als argeloze kijker.
Een blij en trots gevoel bekruipt je. Oprechte aandacht voor gezinnen met problematische schulden. Die is binnen!
Toch rijst even later de twijfel. Is er echt een ‘groot offensief gestart’ in het voorkomen en oplossen van schulden?
- Hoe verhoudt zich dat dan tot het oplopen van het aantal gezinnen met problematische schulden met weer 60.000 tot ruim een half miljoen?
- Hoe verklaren we het spreken over economische voorspoed in relatie tot het gegeven dat 1 op de 8 kinderen in Nederland opgroeit in armoede?
Financiële injectie
“De regering realiseert zich terdege dat niet elk vraagstuk met een financiële injectie meteen is opgelost”.
Ook die woorden sprak onze koning. En natuurlijk heeft hij hierin gelijk. Toch is het voor het terugdringen van de schuldenproblematiek hard nodig dat er wel degelijk geld bij komt. Om uit de vicieuze cirkel te komen waarin we gevangen zitten.
Want: mensen met schulden komen gemiddeld pas na vijf jaar in beeld, met een schuld van gemiddeld € 43.000. Voor mensen met lage inkomens al niet meer oplosbaar. We moeten dus eerder in gesprek met mensen over geldzaken.
Dat begint bij voorlichting op school, over het huishoudboekje, de lastige wereld van toeslagen, lenen op de pof, het gemak van AfterPay op Internet. En met vroegsignalering van betalingsproblemen bij de belangrijkste basisuitgaven zoals zorgverzekering, huur, hypotheek, energie, water.
Nieuwe technieken die gebruikmaken van bankgegevens en rekeningbeheer kunnen ons werk versnellen en voor meer mensen toegankelijk maken. Maar dat vraagt om toekomstvisie. Want als we nu inzetten op betere toegang, moet er ook wat klaar staan voor meer adequate dienstverlening, op maat, en zo lang als nodig is. Dat kost geld.
Forse bezuinigingen
Het sociaal domein heeft het flink te verduren gehad de laatste jaren. De decentralisaties zijn gepaard gegaan met forse bezuinigingen. Helaas werken die ook door in de schuldhulp.
Mijn visie: we moeten durven investeren in perspectief voor mensen in uitzichtloze situaties. Oplopende maatschappelijke kosten kunnen we voorkomen door zorgen en stress over schulden weg te nemen. Pure winst!
Dat vraagt om een creatieve, onorthodoxe aanpak. Het vraagt om investeringen. We kúnnen die groep van ruim een half miljoen mensen met problematische schulden kleiner maken. We wéten hoe dat moet. We wéten dat het beter is eerder aan tafel te komen.
Schaamte-campagne volstaat niet
Kabinet, ga door met de brede schuldhulpbeweging. Goed dat er een campagne is om schaamte bij schulden tegen te gaan. Maar het volstaat niet. Er is serieus geld nodig om door te pakken. Investeer ook, stel de uitvoering in staat om schulden te saneren en mensen weer op weg te helpen. Bezuinigingen op dit terrein verhogen maatschappelijke kosten onnodig. Investeren biedt perspectief. Zodat mensen weer mee kunnen doen. De koning zei:
”In het regeerakkoord is afgesproken publieke voorzieningen sterker te maken. Dat is over de volle breedte werk in uitvoering”.
Wij willen werken in die uitvoering. Kostenbewust en efficiënt. Maar dan moeten de middelen er wel zijn om een echt schuldenzorgvrije toekomst te realiseren. Wat gaan we doen: vol gas geven op incasseren, of investeren in een toekomst met perspectief?
Weg met de schulden! Leve de koning!