Hoe regel je geld voor een inboedel terwijl je in een schuldregeling zit?
Klem in de vrouwenopvang: dit kun je doen
Vrouwen die de toevlucht nemen tot een vrouwenopvang, willen daar graag zo snel mogelijk weer uit naar een eigen woning. Maar als je tijdens je verblijf in de opvang een schuldregeling start, mag je geen lening afsluiten om inboedel te kopen of de eerste maand huur te voldoen. Hoe los je dat probleem op?
Een hulpverlener in een vrouwenopvang meldde zich onlangs bij de NVVK. Hij loopt er tegenaan dat zijn cliënt vast lijkt te zitten in de opvang. Zij heeft enige tijd geleden haar toevlucht gezocht tot de opvang, zoals dat jaarlijks door 11.500 vrouwen gedaan wordt. Deze cliënt (laten we haar Sharon noemen) is samen met een hulpverlener meteen gaan werken aan haar schulden.
Dat is conform een handreiking die VNG onlangs (her)publiceerde. De VNG adviseert daarin zo snel mogelijk te beginnen met een schuldregeling. Sharon werkt daarom tijdens haar verblijf in de opvang mee aan het inventariseren van haar schulden en het opzetten van een schuldregeling.
Hoera, een huis
De schuldregeling wordt verzorgd door gemeente Y. Na enige tijd krijgt Sharon in gemeente Z een woning aangeboden. Daarvoor moet ze wel de huur 1 maand vooruitbetalen, en ze moet een inboedel aanschaffen.
Sharon vraagt daarom bij de gemeente Z. bijzondere bijstand aan. Deze gemeente heeft -zoals veel gemeenten- het beleid dat dergelijke aanvragen alleen gehonoreerd worden in de vorm van een lening. De gemeente weet dat Sharon in een schuldregeling zit, weet dat zij daarom geen nieuwe schulden mag aangaan omdat de schuldregeling dan strandt, en weigert daarom de lening.
Sharons hulpverlener zoekt nog contact met de partij die voor gemeente Y de schuldhulpverlening uitvoert. Die instelling bevestigt de opvatting van de gemeente Z.
Accepteren of afwijzen?
Daarmee staat Sharon voor een dilemma:
- Ze wijst het aanbod van de gemeente Z. voor een woning af, omdat ze geen geld heeft voor de eerste maand huur en de inrichting van haar woning. Daarmee verliest ze haar urgentieverklaring. Want dat is de consequentie wanneer je in het bezit bent van zo’n verklaring en vervolgens een aangeboden woning afwijst.
- Ze accepteert de woning, gaat een lening aan bij de gemeente Z. en ‘blaast daarmee haar schuldregeling op’ bij de gemeente Y.
Haar bevlogen hulpverlener uit de vrouwenopvang neemt contact met ons op. ‘Regels zijn regels’ heeft hij al drie keer te horen gekregen, en hij vraagt zich af of er echt geen uitweg is. Gelukkig strijkt gemeente Z vlak voor de deadline met de hand over het hart en verstrekt de aanvraag voor bijzondere bijstand deze keer als gift in plaats van als lening. ‘Het is fijn dat het voor Sharon op deze manier is afgelopen, maar het is geen structurele oplossing’, zegt NVVK-beleidsadviseur Joeri Eijzenbach over de casus.
'Sta een lening toe'
‘Mijn advies voor schuldhulpverlenende instanties is: sta in het voorbeeld van Sharon wel een lening toe. Als de hulpvrager stabiel genoeg is, het aankan en de gemeente alleen een (achtergestelde) lening wil verstrekken is het de enige mogelijkheid. Het alternatief om de woning af te wijzen is geen redelijk alternatief, daar zal iedereen het mee eens zijn.'
'Je moet schuldeisers op de hoogte stellen van deze lening. Wel kun je je afvragen of schuldeisers er echt behoefte aan hebben om van de schuldhulpverlener te horen dat deze mevrouw een geoormerkte lening krijgt. Het is een lening die ze gebruikt om iets te betalen waarvan iedereen zal begrijpen dat zij daar middelen voor nodig heeft.’
‘Richting de gemeenten zeg ik: het zou mooi zijn als de regels voor bijzondere bijstand simpeler worden. Voor vrouwen in deze situatie zou bijzondere bijstand altijd als gift verstrekt moeten worden in plaats van als lening. Dat voorkomt veel problemen.’