Wie betaalt de kosten van schuldbemiddeling?
Mag je nou geld vragen van mensen die aankloppen om hulp bij schulden? De hoofdregel is duidelijk: dat mag niet. Maar gemeenten en sommige professionals mogen dat wel. De NVVK vraagt leden die kosten bij schuldeisers in rekening te brengen.
Wie mag kosten rekenen voor schuldhulpverlening?
De wet is helder: schuldbemiddeling tegen betaling is verboden. Uitzonderingen zijn onder meer gemeenten of organisaties die voor gemeenten schuldhulp uitvoeren, gemeentelijke kredietbanken, beschermings- en Wsnp-bewindvoerders.
Zie ook: Ministerie geeft duidelijkheid over vergoedingen - NVVK
Welke kosten brengen NVVK-leden in rekening?
De wet regelt niet wat je in rekening mag brengen. De NVVK heeft daarom in de gedragscode regels opgenomen over de vergoeding om lokale verschillen zoveel mogelijk te voorkomen:
- Leden mogen een vergoeding vragen van maximaal 9% van de maandelijkse afloscapaciteit voor de schuldeisers.
- Die vergoeding wordt alleen gerekend over de vaste inkomsten. Incidentele inkomsten (zoals banksaldo, erfenis of levensverzekering) komen volledig ten gunste van de schuldeisers.
- Als er voor de hulp een bankrekening moet worden geopend mogen leden daarvoor bij financieel beheer maandelijks maximaal € 6,- in rekening brengen.
Wie betaalt de kosten?
Kosten in rekening brengen aan mensen die hulp nodig hebben werpt drempels op. Daarom vragen we schuldeisers om die kosten voor schuldbemiddeling te dragen. Schuldeisers gaan bij een schuldbemiddeling akkoord met een betaling van maximaal 91% van de vordering; de overige 9% komt de bemiddelaar toe. De klant merkt daar niets van.
Hoe zit het bij 100%-betaling?
Wanneer een klant tijdens de regeling toch 100% kan betalen kom je in een grijs gebied. NVVK- leden brengen bij een betalingsregeling in principe geen kosten in rekening. Wat de NVVK betreft maken leden een eigen afweging en leggen ze die goed uit aan de klant, schuldeisers en betrokken professionals. Het maakt namelijk nogal uit of in de eerste maand duidelijk wordt dat 100% kan worden afgelost (door bijvoorbeeld een erfenis) of dat na 2 uitbetaalde hercontroles in maand 30 duidelijk wordt dat volledig kan worden afgelost.
We geven onze leden de volgende uitgangspunten mee:
- De klant betaalt niet meer dan zijn schuldbedrag. Schuldeisers betalen de 9% die we rekenen over (en niet bovenop) de maandelijkse afloscapaciteit. Dus 91% is het uitgangspunt en niet 109%. Daar hebben schuldeisers en de klant mee ingestemd.
- Bij voorkeur stopt de vergoeding als 100% betaling wordt bereikt. Voor betalingsregelingen rekenen onze leden geen vergoeding. De regeling kan gedurende de looptijd daarom ‘van kleur verschieten’.
- Ingehouden vergoedingen over afgesloten (en gecontroleerde) jaren worden in principe niet terugbetaald.
En bij een saneringskrediet?
Voor een saneringskrediet wordt een kredietvergoeding in rekening gebracht (die onder meer bestaat uit rente). Ook die komt uit het maximaal te reserveren bedrag voor schuldeisers.
De 100%-betaling speelt hier niet, omdat de schulden aan de voorkant worden gesaneerd/afgekocht. Schuldeisers krijgen een vooraf vastgesteld bedrag. De regeling kan niet meer van kleur verschieten.
Meer weten?
Heb je nog vragen over deze uitleg? Meld je dan bij beleidsadviseur Joeri Eijzenbach j.eijzenbach@nvvk.nl of 06 55887225.
Sleutelwoorden
